Hoe poedercoaten met lasergraveren? (met behulp van xTool D1)

De overgrote meerderheid van de mensen met lasergraveermachines zien poedercoating als iets om vanaf te komen. Het staat op allerlei metalen voorwerpen die mensen willen personaliseren, zoals bekers.

Een paar jaar geleden kwam ik een reclamevideo tegen voor een commerciële lasergraveerder. Wat me opviel was dat de focus van de video niet specifiek lag op het verwijderen van de poedercoating, maar op het verwijderen en vervangen door een andere kleur. Vervang deze niet door verf, maar door meer poedercoating. Uiteindelijk heb ik dat achter in mijn noggin gearchiveerd, en pas onlangs ging ik zitten en nam de tijd om het uit te zoeken.

Hoe werkt powercoating?

Het poedercoaten is vrij eenvoudig. Kortom, een statische lading wordt toegepast op een metalen voorwerp. Net als een ballon die over je hoofd is gewreven, creëert de statische lading een aantrekkingskracht. Poedercoatingmedia, een zeer fijn plastic stof wordt vervolgens naar het object geblazen.

Het aantrekkingsveld trekt het stof aan, zodat het aan het oppervlak van het object blijft plakken. Eenmaal bedekt, wordt het gecoate object gebakken, waardoor de media smelten en aan het metaal hechten, waardoor een sterke buitenlaag ontstaat.

Kan een lasergraveerder poeder coaten?

Voor een lasergraveerder is het eenvoudig genoeg om de warmte te leveren om de media te laten smelten. Dat is wat het in ieder geval doet. Maar een laserstraal is klein, waardoor het in één keer smelten van media in grote hoeveelheden wordt uitgesloten. De aantrekkingskracht tussen materiaal en media bestaat niet. Integendeel, gewone lasermodules blazen met opzet roet, stof en rook rond.

En dan is er nog het gebruiksaspect. Eigenaren van graveurs gebruiken meestal niet-metalen materialen, of metalen voorwerpen die ze gebruiken, kunnen niet worden gesneden met een gewone blauwe diodelaser. Die eigenaren willen kleur op kleinere schaal toevoegen, kleur die met het materiaal meevloeit of aan de bovenkant van het materiaal blijft plakken.

Laten we uitzoeken hoe we de procesproblemen die ik van plan was te omzeilen. Maar voordat het zover is, is dit een uitdagende techniek om goed te krijgen, en niet aanbevolen voor beginners die worstelen met de basisprincipes van het bedienen van een lasergraveerder.

Probleem met hechting

Het duurde niet lang om erachter te komen dat het simpelweg smelten van poedercoatingmedia niet overal zou werken. Mijn eerste testmaterialen waren onder meer keramische tegels, glas en hout. Het hout deed het meestal goed, maar je kon aan de poedercoating peuteren en het weer laten loskomen. Dus decoratief, maar geen functionaliteiten.

Glas en keramiek waren veel erger. Het kostte helemaal niet veel moeite om de gesmolten media eraf te krijgen. Het punt is dat gepoedercoat metaal ruw is, niet glad, wat de media genoeg hoeken en gaten geeft om in te komen en zich aan vast te houden.

Met dit in gedachten haalde ik wat schuurpapier met korrelgrootte 80 tevoorschijn en ruwde het materiaal op. Bam! We hebben stok! Maar het blootgestelde materiaal zag er vreselijk uit, in plaats van iets waar je een product van zou maken, en schuren was vervelend. Selectief schuren zou nog vervelender zijn geweest. Hoe selectief materiaal opruwen?

Een zak maken met laser

Hé, we hebben toch een laser? En wat doet het precies? Het verdampt en verwijdert materiaal! En het laat geen glad oppervlak achter als we dat niet willen. Door met een vinger over een gelaserd oppervlak te gaan, is de ruwheid die achterblijft voelbaar. En we kunnen de laser ook gebruiken om in sommige materialen te graven en een deel ervan weg te snijden.

Dat zou ons twee dingen tegelijk geven - een ruw oppervlak en een inkeping in het materiaal die kan worden gevuld met gesmolten media zodat het waterpas kan zijn met het oppervlak. Een zak.

Om een ​​geschikte pocket te maken, moeten we de combinatie van kracht en snelheid kennen die ons zal brengen waar we willen zijn. Om dit te achterhalen gebruiken we een power speed test. Deze worden vaak gebruikt om uit te zoeken welke combinatie van kracht en snelheid u de gewenste kleurgravure geeft bij de hoogste snelheid.

Maar ervaren eigenaren weten dat ze je veel, veel meer kunnen vertellen. In dit geval kan het je de combinatie vertellen die nodig is om de pocketdiepte te krijgen die je wilt.

Voor hout is een hogesnelheidstest meestal het beste om mee te beginnen. Voor materialen zoals keramiek is een test op lage snelheid beter, omdat je de harde afwerking moet vernietigen.

Glas zit er ergens tussenin en heeft mogelijk een maskeermateriaal nodig, net alsof je erop zou etsen. De kleur van het glas speelt ook een rol, aangezien donker glas helemaal niet hoeft te worden gemaskeerd.

Positieprecisie van laserkop en materiaal

Als we de laser gaan gebruiken om het materiaal selectief op te ruwen door holten te maken, dan moeten we de laser later precies op dezelfde plekken terug kunnen krijgen, nadat we vulde de zakken met poedercoatingmedia. (En we gaan niet eens de weg van inlijsten in, dus het kunstwerk is waar het hoort te zijn op het materiaal.)

Dat is een probleem voor elke graveur die geen eindschakelaars heeft of een andere methode om de laser terug te krijgen tot minder dan een mm. Zelfs een kleine afwijking zal merkbaar zijn.

Voor mij kan het nog steeds 1-2 mm afwijken. Meestal valt dat niet op of werk ik er omheen. Maar in dit geval ging dat niet werken. Gelukkig ontwierp een heel coole kerel genaamd Joe een handmatige homingmal.

Kortom, u plaatst uw machine op de plek, gebruikt de mal om de positie van de lasermodule in te stellen en gaat. Door deze mal te gebruiken, kun je elke keer dezelfde plek met zeer hoge precisie raken. Als je een andere methode hebt die voor jou werkt, blijf die dan gebruiken.

Nog een laatste ding hier. Met de laser die elke keer nauwkeurig kan raken, blijft het materiaal achter. Dat kan ook niet bewegen. En met wat we later gaan doen, ervan uitgaande dat je het materiaal met je vingers kunt vasthouden, is vragen om liefdesverdriet. Zet uw materiaal vast zodat het niet kan verschuiven. Ik gebruik overal schilderstape.

Toepassing van media

Nu komt het leuke gedeelte. Het begin van de puinhoop, terwijl we de zakken vullen met media. Zorg min of meer voor een klein schepje media en gooi het voorzichtig op je materiaal. Denk eraan, met een klein beetje kom je een heel eind.

Er zijn hier twee doelen. Ten eerste zitten de zakken vol met media. Ten tweede wordt de media in de zakken geperst, zodat de media aan de onderkant in het opgeruwde materiaal wordt gedrukt. Als we willen dat de media gelijk zijn met het materiaaloppervlak, is dat een derde doel.

Een manier om dit te bereiken is door iets halfstijf te gebruiken als spatel en veeg. Na veel vallen en opstaan, vond ik dat een metalen visitekaartje het beste voor mij werkte. Het kan vegen, scheppen en worden gebruikt om te pletten.

Dit stelt me ​​in staat om de media te verplaatsen, in de zakken te krijgen, in te pakken, uit te vlakken en vervolgens overtollig materiaal van het materiaal te verplaatsen naar iets dat het terug in de container kan doen. Waarom het verspillen? Laten we duidelijk zijn, het materiaal zal niet helemaal schoon zijn. Dat lossen we later op.

Voor wat het waard is, een andere methode die ik heb geprobeerd, was het toevoegen aan water en het erop airbrushen. Niet zo goed, veel afval en vaak verstopte borstel. Het maken van een pasta werd geprobeerd, maar het moest drogen en weten wanneer het volledig droog was, was een schot in de roos. Bij gebruik op hout moest het hout ook drogen, wat nog meer complicaties met zich meebracht. Experimenteer alsjeblieft, misschien vind je een betere methode!

Beste instellingen voor laserpoedercoating

De altijd aanwezige vraag: "Welke instellingen heb je gebruikt?" En het standaardantwoord: "Ik heb een vermogenssnelheidstest uitgevoerd en heb degene uitgekozen waarvan ik dacht dat die er het beste uitzag." Ik heb dit eerst uitgevoerd om te zien welke instellingen me de pocketdiepte zouden geven die ik wilde.

Vervolgens heb ik het testraster aangepast om de combinatie te gebruiken die voor elke doos in het raster is gekozen, waarmee het materiaal voor de laatste run is opgesteld om erachter te komen welke instellingen moeten worden gebruikt om de media mooi te smelten zonder het te verkolen. dat is simpel. Over het algemeen kost het niet veel kracht, dus de snelheden kunnen behoorlijk hoog zijn.

Hoe te voorkomen dat de ventilator van de lasermodule poeder wegblaast?

"Maar heeft de ventilator op de lasermodule het poeder niet weggeblazen?" Het zou hebben, ja. En in mijn eerste experimenten deed het dat. Er is nog geen goede oplossing voor dit onderdeel. Wat ik deed om dit op te lossen was grof maar effectief: ik blokkeerde de inlaat van de ventilator net voordat ik op de startknop drukte en deblokkeerde hem zodra de klus was geklaard.

Dit is niet iets wat men normaal doet met een laser en kan ertoe leiden dat de laser thermisch uitschakelt omdat hij te heet wordt. Om te kijken hoe dit zou gaan heb ik een thermokoppel op de module gemonteerd en de temperatuur in de gaten gehouden terwijl de laser zijn werk deed. In 5min was de temperatuur 5C gestegen, dus ongeveer 1C per minuut.

Andere opties hier zijn om een ​​kanaal te maken om de uitlaat van de ventilator op te vangen en deze ergens anders heen te sturen in plaats van recht naar beneden. Op het moment van schrijven weet ik niet of zoiets bestaat, dus je moet slim zijn en iets bedenken, wachten tot iemand anders slim is en ze kopiëren, of de ventilator blokkeren.

Goede resultaten behalen

Ik zal je niet voor de gek houden, het kostte wat moeite om dit proces uit te werken. En ik verwacht dat het ook wat vallen en opstaan ​​zal kosten. Er is geen set instructies die altijd perfect werkt voor iets dat zo genuanceerd is.

Het is ingewikkelder dan het bewerken en invoeren van instellingen voor een foto, wat ook erg genuanceerd is. Het zal oefening vergen. Het leuke is dat zolang u het materiaal niet verplaatst, u de taak opnieuw kunt uitvoeren als de eerste keer niet goed is verlopen.

Meer tips

Wanneer de media samensmelten, wordt alle lucht tussen de stofdeeltjes verwijderd, waardoor het niveau van het materiaal daalt.

In het bovenstaande geval kunt u meer media aan de zak toevoegen en opnieuw en opnieuw en opnieuw uitvoeren.

Word niet hebzuchtig door extra passes toe te voegen, want er is een dunne lijn tussen een beetje laag en veel te veel.

Te veel media overstemmen kleine details, waardoor ze samen vervagen.

Als je dit op een roterende schijf gebruikt, wordt het waarschijnlijk meer rommel dan het waard is, tenzij je een manier hebt bedacht om de media tijdens het draaien aan het materiaal te laten kleven.

Poeder opruimen

Dit is vrij eenvoudig. Al het mediastof dat niet is gelaserd, is nog steeds stof. Ik pakte mijn voltooide stuk op, draaide het zijwaarts over een stuk papier en tikte het materiaal een paar keer op het papier om de media eraf te halen. Dat kan weer een dag mee in de container bij de rest.

Je zult waarschijnlijk nog wat vastzitten aan het materiaal, vooral als het hout is. Perslucht zorgt hiervoor, maar houd er rekening mee dat je dit spul niet wilt inademen.

Een niet-metalen borstel kan helpen, evenals een stofzuiger met een opzetborstel. Zodra al het overtollige van het materiaal is verwijderd, ruimt u eventueel poeder op dat nog rondhangt in het werkgebied.

Handleiding om mee te nemen

Stap 1: Zorg ervoor dat u een solide methode heeft om de lasermodule elke keer dat u een taak uitvoert in exact dezelfde positie te krijgen.

Stap 2: Gebruik een vermogenssnelheidstest om uw materiaal ruwer te maken en de diepte van de zakken te bepalen die nodig zijn voor poedercoatingmedia.

Stap 3: Gebruik de vermogenssnelheidstest om het gewenste smeltpunt van het medium te bepalen.

Stap 4: Bevestig materiaal aan het bed.

Stap 5: Maak vakken in materiaal.

Stap 6: Spreid en vul zakken met media.

Stap 7: verwijder overtollige media.

Stap 8: Smelt media in zakken met laser

Als de resultaten onbevredigend zijn, herhaalt u stappen 5-7.

Stap 9: Ruim resterende overtollige media op.

Geniet van je triomf!

Deze tutorial is oorspronkelijk geschreven door Cobey Schmidt, een trotse xTool D1 eigenaar, en is gepubliceerd door xTool met volledige toestemming.